念奴娇·自填曲子，自歌之、岂是行家官样

念奴娇·自填曲子，自歌之、岂是行家官样原文：

此诗即景抒情，气象非凡而律法精严。首联点题，古朴雄阔。颔联描绘日映波涛与风扫岸沙之景，突现黄河的气势。颈联由景而情，虽慨叹一己之身世，却不为愁情所困。扬帆起程之际，心中颇觉舒畅。尾联则顺此而下，将其微妙的心境，化作一片浑茫而悠远的境界，给人以回味无穷之感。(...)
这首诗的结拍三句，是历来为人所称道的名句。王士禛在《花草蒙拾》中指出，这三句从范仲淹《御街行》“都来此事，眉间心上，无计相回避”脱胎而来，而明人俞彦《长相思》“轮到相思没处辞，眉间露一丝”两句，又是善于盗用李清照的词句。这说明，诗词创作虽忌模拟，但可以点化前人语句，使之呈现新貌，融人自己的作品之中。成功的点化总是青出于蓝而胜于蓝，不仅变化原句，而且高过原句。李清照(...)
韵译江山如画、历经千年仍如故，但是找不到东吴英雄孙权在此的定都处。昔日的舞榭歌台、显赫人物，都被风吹雨打化为土。斜阳照着草和树，普通的街巷和小路，人们说，武帝刘裕曾在这个地方住。想当年，他骑战马披铁甲，刀枪空中舞，气吞万里如猛虎。宋文帝草率用兵学黩(dú)武，效法汉将伐匈奴，没能够封山纪功狼居胥，却要仓皇向南逃，时时回头向北顾。我登上山亭望江北，还记得四十三年前的旧事一幕幕：烽火连天鏖(áo)战苦，扬州一带遭荼(tú)毒。往事怎忍再回顾？拓跋焘(tào)祠堂香火盛，乌鸦啄祭品，祭祀擂大鼓。谁能派人来探问：廉颇将军虽(...)
自家王府尹的孩儿，叫做王正。这个马推官的孩儿。叫做马求。一月前我父亲领一个门馆先生，姓韩字飞卿，在家。我今年十五岁也。则我六岁上读书，到如今九岁光阴，念了一本《百家姓》，颠倒烂熟的。俺父亲说我心坌哩。自家马求，今年十四岁也。我上学读了八年光景，一本《蒙求》还有五板不曾记得，今日送我在你家读书。你家这门馆先生，自从我在学堂中一个月，不曹教我一句书，终日只是长吁短气的，不知为何？跷蹊，自从师父到我家书堂里教书，也不作诗写字，镇日在我家后厅啼哭。口里念道："小姐，小姐。"不知怎生。你念与我听。我念你听：这个先生实不中，九经三史几曾通。自从到你书房内，字又不写书懒攻。日日要了天脩礼？我看他独言独语似魔风。每日看着你家后厅哭。他敢要入你姐姐黑窟笼。你做的不好，等我做一首长篇。你做你做，也要念与我听。你听：上古天子重英豪，好把文章教尔曹。这是旧的，不好。如今就是新的了：因咱年少失教训，请个门馆就家学。当日请到书房里。四书经典并不教。每日看着后厅(...)
郁孤台上立多时。烟晚暮云低。山川(...)
这首小诗写得明白如话，不用典故，不用比兴，直书其事，直写其景，直(...)
韵译江山如画、历经千年仍如故，但是找不到东吴英雄孙权在此的定都处。昔日的舞榭歌台、显赫人物，都被风吹雨打化为土。斜阳照着草和树，普通的街巷和小路，人们说，武帝刘裕曾在这个地方住。想当年，他骑战马披铁甲，刀枪空中舞，气吞万里如猛虎。宋文帝草率用兵学黩(dú)武，效法汉将伐匈奴，没能够封山纪功狼居胥，却要仓皇向南逃，时时回头向北顾。我登上山亭望江北，还记得四十三年前的旧事一幕幕：烽火连天鏖(áo)战苦，扬州一带遭荼(tú)毒。往事怎忍再回顾？拓跋焘(tào)祠堂香火盛，乌鸦啄祭品，祭祀擂大鼓。谁能派人来探问：廉颇将军虽(...)
张五牛、商正叔编《双渐小卿》，赵真卿善歌，立斋见杨玉娥唱其曲，因作
此诗不用比兴，三章诗全用“赋”，以猎人自叙的口吻，真切地抒发了他猎后暗自得意的情怀。三章叠唱，意思并列，每章只换四个字，但却很重要，起到了文义互足的作用：首章互相称誉敏捷，次章互相颂扬善猎，末章互相夸赞健壮。首句开口便赞誉，起得突兀，真实地表达了诗人由衷的仰慕之情。他在峱山与猎人偶然碰面，眼见对方逐猎是那样敏捷、娴熟而有力，佩服之至，不禁脱口而出“子之还（茂、昌）兮”，这是发自心底的赞叹，“子”是对那位同行的敬称。次句点明他们相遇的地点在峱山南面的道路上。“遭”字表明他们并非事先约定，只是邂逅相遇罢了。正因为如此，诗人才会那样惊喜不已，十分激动。第三句说他们由相遇而合作，共同奋力追杀两(...)

念奴娇·自填曲子，自歌之、岂是行家官样拼音解读：

cǐ shī jí jǐng shū qíng ，qì xiàng fēi fán ér lǜ fǎ jīng yán 。shǒu lián diǎn tí ，gǔ pǔ xióng kuò 。hàn lián miáo huì rì yìng bō tāo yǔ fēng sǎo àn shā zhī jǐng ，tū xiàn huáng hé de qì shì 。jǐng lián yóu jǐng ér qíng ，suī kǎi tàn yī jǐ zhī shēn shì ，què bú wéi chóu qíng suǒ kùn 。yáng fān qǐ chéng zhī jì ，xīn zhōng pō jiào shū chàng 。wěi lián zé shùn cǐ ér xià ，jiāng qí wēi miào de xīn jìng ，huà zuò yī piàn hún máng ér yōu yuǎn de jìng jiè ，gěi rén yǐ huí wèi wú qióng zhī gǎn 。(...)
zhè shǒu shī de jié pāi sān jù ，shì lì lái wéi rén suǒ chēng dào de míng jù 。wáng shì zhēn zài 《huā cǎo méng shí 》zhōng zhǐ chū ，zhè sān jù cóng fàn zhòng yān 《yù jiē háng 》“dōu lái cǐ shì ，méi jiān xīn shàng ，wú jì xiàng huí bì ”tuō tāi ér lái ，ér míng rén yú yàn 《zhǎng xiàng sī 》“lún dào xiàng sī méi chù cí ，méi jiān lù yī sī ”liǎng jù ，yòu shì shàn yú dào yòng lǐ qīng zhào de cí jù 。zhè shuō míng ，shī cí chuàng zuò suī jì mó nǐ ，dàn kě yǐ diǎn huà qián rén yǔ jù ，shǐ zhī chéng xiàn xīn mào ，róng rén zì jǐ de zuò pǐn zhī zhōng 。chéng gōng de diǎn huà zǒng shì qīng chū yú lán ér shèng yú lán ，bú jǐn biàn huà yuán jù ，ér qiě gāo guò yuán jù 。lǐ qīng zhào (...)
yùn yì jiāng shān rú huà 、lì jīng qiān nián réng rú gù ，dàn shì zhǎo bú dào dōng wú yīng xióng sūn quán zài cǐ de dìng dōu chù 。xī rì de wǔ xiè gē tái 、xiǎn hè rén wù ，dōu bèi fēng chuī yǔ dǎ huà wéi tǔ 。xié yáng zhào zhe cǎo hé shù ，pǔ tōng de jiē xiàng hé xiǎo lù ，rén men shuō ，wǔ dì liú yù céng zài zhè gè dì fāng zhù 。xiǎng dāng nián ，tā qí zhàn mǎ pī tiě jiǎ ，dāo qiāng kōng zhōng wǔ ，qì tūn wàn lǐ rú měng hǔ 。sòng wén dì cǎo lǜ yòng bīng xué dú (dú)wǔ ，xiào fǎ hàn jiāng fá xiōng nú ，méi néng gòu fēng shān jì gōng láng jū xū ，què yào cāng huáng xiàng nán táo ，shí shí huí tóu xiàng běi gù 。wǒ dēng shàng shān tíng wàng jiāng běi ，hái jì dé sì shí sān nián qián de jiù shì yī mù mù ：fēng huǒ lián tiān áo (áo)zhàn kǔ ，yáng zhōu yī dài zāo tú (tú)dú 。wǎng shì zěn rěn zài huí gù ？tuò bá tāo (tào)cí táng xiāng huǒ shèng ，wū yā zhuó jì pǐn ，jì sì lèi dà gǔ 。shuí néng pài rén lái tàn wèn ：lián pō jiāng jun1 suī (...)
zì jiā wáng fǔ yǐn de hái ér ，jiào zuò wáng zhèng 。zhè gè mǎ tuī guān de hái ér 。jiào zuò mǎ qiú 。yī yuè qián wǒ fù qīn lǐng yī gè mén guǎn xiān shēng ，xìng hán zì fēi qīng ，zài jiā 。wǒ jīn nián shí wǔ suì yě 。zé wǒ liù suì shàng dú shū ，dào rú jīn jiǔ suì guāng yīn ，niàn le yī běn 《bǎi jiā xìng 》，diān dǎo làn shú de 。ǎn fù qīn shuō wǒ xīn bèn lǐ 。zì jiā mǎ qiú ，jīn nián shí sì suì yě 。wǒ shàng xué dú le bā nián guāng jǐng ，yī běn 《méng qiú 》hái yǒu wǔ bǎn bú céng jì dé ，jīn rì sòng wǒ zài nǐ jiā dú shū 。nǐ jiā zhè mén guǎn xiān shēng ，zì cóng wǒ zài xué táng zhōng yī gè yuè ，bú cáo jiāo wǒ yī jù shū ，zhōng rì zhī shì zhǎng yù duǎn qì de ，bú zhī wéi hé ？qiāo qī ，zì cóng shī fù dào wǒ jiā shū táng lǐ jiāo shū ，yě bú zuò shī xiě zì ，zhèn rì zài wǒ jiā hòu tīng tí kū 。kǒu lǐ niàn dào ："xiǎo jiě ，xiǎo jiě 。"bú zhī zěn shēng 。nǐ niàn yǔ wǒ tīng 。wǒ niàn nǐ tīng ：zhè gè xiān shēng shí bú zhōng ，jiǔ jīng sān shǐ jǐ céng tōng 。zì cóng dào nǐ shū fáng nèi ，zì yòu bú xiě shū lǎn gōng 。rì rì yào le tiān yǒu lǐ ？wǒ kàn tā dú yán dú yǔ sì mó fēng 。měi rì kàn zhe nǐ jiā hòu tīng kū 。tā gǎn yào rù nǐ jiě jiě hēi kū lóng 。nǐ zuò de bú hǎo ，děng wǒ zuò yī shǒu zhǎng piān 。nǐ zuò nǐ zuò ，yě yào niàn yǔ wǒ tīng 。nǐ tīng ：shàng gǔ tiān zǐ zhòng yīng háo ，hǎo bǎ wén zhāng jiāo ěr cáo 。zhè shì jiù de ，bú hǎo 。rú jīn jiù shì xīn de le ：yīn zán nián shǎo shī jiāo xùn ，qǐng gè mén guǎn jiù jiā xué 。dāng rì qǐng dào shū fáng lǐ 。sì shū jīng diǎn bìng bú jiāo 。měi rì kàn zhe hòu tīng (...)
yù gū tái shàng lì duō shí 。yān wǎn mù yún dī 。shān chuān (...)
zhè shǒu xiǎo shī xiě dé míng bái rú huà ，bú yòng diǎn gù ，bú yòng bǐ xìng ，zhí shū qí shì ，zhí xiě qí jǐng ，zhí (...)
yùn yì jiāng shān rú huà 、lì jīng qiān nián réng rú gù ，dàn shì zhǎo bú dào dōng wú yīng xióng sūn quán zài cǐ de dìng dōu chù 。xī rì de wǔ xiè gē tái 、xiǎn hè rén wù ，dōu bèi fēng chuī yǔ dǎ huà wéi tǔ 。xié yáng zhào zhe cǎo hé shù ，pǔ tōng de jiē xiàng hé xiǎo lù ，rén men shuō ，wǔ dì liú yù céng zài zhè gè dì fāng zhù 。xiǎng dāng nián ，tā qí zhàn mǎ pī tiě jiǎ ，dāo qiāng kōng zhōng wǔ ，qì tūn wàn lǐ rú měng hǔ 。sòng wén dì cǎo lǜ yòng bīng xué dú (dú)wǔ ，xiào fǎ hàn jiāng fá xiōng nú ，méi néng gòu fēng shān jì gōng láng jū xū ，què yào cāng huáng xiàng nán táo ，shí shí huí tóu xiàng běi gù 。wǒ dēng shàng shān tíng wàng jiāng běi ，hái jì dé sì shí sān nián qián de jiù shì yī mù mù ：fēng huǒ lián tiān áo (áo)zhàn kǔ ，yáng zhōu yī dài zāo tú (tú)dú 。wǎng shì zěn rěn zài huí gù ？tuò bá tāo (tào)cí táng xiāng huǒ shèng ，wū yā zhuó jì pǐn ，jì sì lèi dà gǔ 。shuí néng pài rén lái tàn wèn ：lián pō jiāng jun1 suī (...)
zhāng wǔ niú 、shāng zhèng shū biān 《shuāng jiàn xiǎo qīng 》，zhào zhēn qīng shàn gē ，lì zhāi jiàn yáng yù é chàng qí qǔ ，yīn zuò
cǐ shī bú yòng bǐ xìng ，sān zhāng shī quán yòng “fù ”，yǐ liè rén zì xù de kǒu wěn ，zhēn qiē dì shū fā le tā liè hòu àn zì dé yì de qíng huái 。sān zhāng dié chàng ，yì sī bìng liè ，měi zhāng zhī huàn sì gè zì ，dàn què hěn zhòng yào ，qǐ dào le wén yì hù zú de zuò yòng ：shǒu zhāng hù xiàng chēng yù mǐn jié ，cì zhāng hù xiàng sòng yáng shàn liè ，mò zhāng hù xiàng kuā zàn jiàn zhuàng 。shǒu jù kāi kǒu biàn zàn yù ，qǐ dé tū wū ，zhēn shí dì biǎo dá le shī rén yóu zhōng de yǎng mù zhī qíng 。tā zài náo shān yǔ liè rén ǒu rán pèng miàn ，yǎn jiàn duì fāng zhú liè shì nà yàng mǐn jié 、xián shú ér yǒu lì ，pèi fú zhī zhì ，bú jìn tuō kǒu ér chū “zǐ zhī hái （mào 、chāng ）xī ”，zhè shì fā zì xīn dǐ de zàn tàn ，“zǐ ”shì duì nà wèi tóng háng de jìng chēng 。cì jù diǎn míng tā men xiàng yù de dì diǎn zài náo shān nán miàn de dào lù shàng 。“zāo ”zì biǎo míng tā men bìng fēi shì xiān yuē dìng ，zhī shì xiè hòu xiàng yù bà le 。zhèng yīn wéi rú cǐ ，shī rén cái huì nà yàng jīng xǐ bú yǐ ，shí fèn jī dòng 。dì sān jù shuō tā men yóu xiàng yù ér hé zuò ，gòng tóng fèn lì zhuī shā liǎng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

此诗不用比兴，三章诗全用“赋”，以猎人自叙的口吻，真切地抒发了他猎后暗自得意的情怀。三章叠唱，意思并列，每章只换四个字，但却很重要，起到了文义互足的作用：首章互相称誉敏捷，次章互相颂扬善猎，末章互相夸赞健壮。首句开口便赞誉，起得突兀，真实地表达了诗人由衷的仰慕之情。他在峱山与猎人偶然碰面，眼见对方逐猎是那样敏捷、娴熟而有力，佩服之至，不禁脱口而出“子之还（茂、昌）兮”，这是发自心底的赞叹，“子”是对那位同行的敬称。次句点明他们相遇的地点在峱山南面的道路上。“遭”字表明他们并非事先约定，只是邂逅相遇罢了。正因为如此，诗人才会那样惊喜不已，十分激动。第三句说他们由相遇而合作，共同奋力追杀两(...)
7、箜篌（kōnghóu）：古代的一种弦乐器，形如筝、瑟。
⑴介：借为“丐”，施予。景福：大福。⑵将：美。⑶昭明：光明。⑷有融：融融，盛长之貌。⑸令终：好的结果。⑹俶（chù）：始。⑺公尸：古代祭祀时以人装扮成祖先接受祭祀，这人就称“尸”，祖先为君主诸侯，则称“公尸”。嘉告：好话，指祭祀时祝官代表尸为主祭者致嘏辞（赐福之辞）。⑻笾（biān）豆：两种古代食器、礼器，笾竹制，豆陶制或青铜制。静：善。⑼攸摄：所助，所辅。摄，辅助。⑽孔时：很好。⑾匮（kuì）：亏，竭。⑿锡（cì）：同“赐”。类：属类。⒀壶（kǔn）(...)
夫人稳健，而丈夫往往不能。丈夫往往急躁，灰心丧气，喜怒无常。高兴了把酒言欢，不高兴了(...)

相关赏析

这首抒忧怀归之词，是吴琚于宋宁宗庆元六年（1200）以镇安节度使判建康府（今江苏南京）后所作。此时吴琚虽身居要职，但朝廷腐败，江南士气低落，恢复中原已成泡影，他两鬓花白，壮志难酬，故欲归隐故乡，与鸥鹭结盟。这些心理活动都在词里体现出来。词中具体地写了他春日在建康城外钟山下游览的情景。面对明丽的春光，词人的心境却迷茫惆怅、郁郁不乐。通篇用白描手法(...)
此身易老；
朝来一霎晴，薄暮西风远。却忆黄花小雨声，误落下、三四点。
纵使君来岂堪折！
武安檐瓦振，
平芜极目青青。谩怅望、谁招断魂。柳外愁闻，莺雏唤友，鸠妇呼晴。

作者介绍

胡焯 胡焯，字光伯，武陵人。道光辛丑进士，改庶吉士，授编修，历官侍读。有《楚颂斋诗集》。